اما..

میان تمام نداشتن‌ها دوستت دارم
شانس دیدنت را هر روز ندارم
ولی دوستت دارم
وقتی دلم هوایت را می‌کند حق شنیدن صدایت را ندارم
ولی دوستت دارم
وقت‌هایی که روحم درد دارد و می‌شکند شانه‌هایت را برای گریستن کم دارم
ولی دوستت دارم
وقت دلتنگی‌هایم، آغوشت را برای آرام شدن ندارم...
ولی دوستت دارم
آری همه وجودمی ولی هیچ جای زندگیم ندارمت و میان تمام
نداشتن‌ها باز هم با تمام وجود دوستت دارم...

دلم تنگ شده برایت...
اما نمی‌شود برایت از این همه دلتنگی بگویم...
دلتنگی را با این نوشته برایت نشانت می‌دهم
جایی می‌گذارم که شاید یک روز از آنجا گذرکنی و بخوانی
و کاش بدانی مخاطب من، تو بوده‌ای
تویی که اگر اجازه داشتم نشانت می‌دادم به همه
و می‌گفتم
اورا نگاه کنید
تمام دنیای من است... :)

^آننون

چقدر حواس‌پرت شدم این روزا... :(

اومدم با دست علیلم یه دو صفحه نوشتم بدون اینکه سیو کنم یا پست کنم بستمش 

+خیر سرم باید استراحت کنم ولی انگار ن انگار،ن خواب ب چشام میاد ن حوصله بیحرکت نشستنو دارم

تکمیلو بازنویسی این پست و چیزایی ک نوشتمو پاک شد بمونه واس بعذ اگه شد

فعلا تا باید این حرفا توو دلمه و تو سرم رژه میره ی جایی خلاصه سیو کنم

پ.ن/ پاییزی ک اینطوری شروع شه جوجه هاش اخرش شمردن نداره،،،

+

...Yine yaz bitti

Biz göremeden güneşi

Bulutlara Esir Olduk

Kararıp gitti, yıllarım bilemeden

Neşeyi Büyük sandıklara koyduk

Gelen olmadı yerine

Kimse sormadı yüreğinde bu koca

?!boşluk niye

ah İnan olmadı daha derine

Ki ben yormadım ben bu ruyyayı

Bir gün bile gideceğine

Yokluğunda yine yüz çevirdim aşka

Güz geçirdim onca yaprağım

sarardı soldu